آموزش زبان C |سینتکس پایه‌ای زبان C |جلسه چهارم

سینتکس پایه‌ای زبان C

در جلسه قبل، کلیات یک برنامه با زبان C را مشاهده کردید و در این جلسه می‌توانید مفاهیم را با جزئیات بیشتر درک کنید.

علائم در زبان C

در یک برنامه با زبان C انواع مختلف علائم وجود دارد. کلمات کلیدی، شناسه‌ها، ثابت‌ها و نمادها را شامل می‌شود.

printf("Hello, World! \n");

• ---

  نقطه ویرگول (Semicolons)

  در برنامه‌های با زبان C، نقطه ویرگول (;) پایان دهنده عبارت است. یعنی هر عبارت جداگانه باید با یک نقطه ویرگول خاتمه یابد. این نشان دهنده پایان یک موجودیت منطقی است.

  در زیر دو عبارت مختلف آورده شده است:

  printf("Hello, World! \n");
  return 0;

• ---

  کامنت‌گذاری(Comments)

  کامنت‌گذاری توضیحاتی است که توسط برنامه‌نویس جهت خوانایی بیشتر برنامه درون کدها نوشته می‌شود، و کامپایلر آنها را نادیده می گیرد. کامنت‌گذاری با * / شروع می‌شود و با کاراکترهای / * خاتمه می‌یابد.

  نمونه‌ای از ساختار کامنت‌گذاری:

  /* my first program in C */

• ---

  شناسه‌ها(Identifiers)

  شناسه‌ها در زبان C نام‌هایی است که برای شناسایی یک متغیر، تابع یا هر مورد دیگری که قابل تعریف شدن توسط کاربر باشد مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک شناسه با حروف بزرگ A تا a ،Z تا z یا زیر خط “_” شروع می‌شود و پس از آن ارقام 0 تا 9 را می‌پذیرد.

  کاراکترهای نگارشی در زبان C برای استفاده در شناسه‌ها مجاز نمی‌باشند. زبان C یک زبان برنامه نویسی حساس به حروف بزرگ و کوچک است. بنابراین، دو شناسه Manpower و manpower کاملا از هم متفاوت هستند.

  mohd      zara     abc    move_name   a_123
  myname50       _temp j       a23b9   retVal

• کلیدواژه‌ها(Keywords)

  لیست زیر کلمات رزرو شده در زبان C را نشان می‌دهد. این کلمات محفوظ ممکن است به عنوان ثابت یا متغیر یا نام شناسه استفاده نشوند.

  

• فضاهای خالی(Whitespace in C)

  خطی که دارای فضای خالی است، توسط کامپایلر به عنوان یک خط خالی شناخته می‌شود و کامپایلر C آن را کاملاً نادیده می گیرد.

  Whitespace اصطلاحی است که در زبان C برای توصیف جاهای خالی، زبانه‌ها، کاراکترهای خط جدید و کامنت‌گذاری استفاده می‌شود. فضای خالی یک قسمت از یک عبارت را از قسمت دیگر جدا می‌کند و کامپایلر را قادر می‌سازد تا مشخص کند که یک عنصر در یک جمله مانند int در کجا شروع و در کجا به پایان می‌رسد و عنصر بعدی شروع می شود. بنابراین، در این مثال:

  int age;

  در مثال فوق حداقل یک کاراکتر فضای خالی(معمولاً یک فاصله) بین int و age وجود دارد تا کامپایلر بتواند آنها را از هم تشخیص دهد. حالا مثال زیر را بررسی می‎‌کنیم:

  fruit = apples + oranges; // get the total fruit

  در بین fruit و = یا apple و + هیچ کاراکتر فضای خالی لازم نیست، اگرچه با گذاشتن این فاصله می‌توان خوانایی برنامه را افزایش داد و کار را ساده‌تر کرد.

هژیر غفوری

هژیر هستم، فارغ التحصیل کارشناسی نرم‌افزار – دانشجوی ارشد مدیریت کسب و کار + تک یوتوبر | علاقه‌مند به تولیدمحتوا و آموزش | یادگیری رو هم دوست دارم | کدنتو هم یکی از کارهای منه!